تو نیستی نام تمام دختران ساراست

تو نیستی تهران غربیستان آدم هاست

تو نیستی... نه نیستی تهران مان تنهاست

تو نیستی من شک ندارم زود خواهم مرد

تو نیستی بی بی کنار حوض ماهی هاست

تو نیستی...

دارد خیابان های شهر از درد...

تو نیستی نام تو

بر این کوچه پابرجاست

تو نیستی تو رفته بودی زود برگردی

تو نیستی این روزهای تلخ بی معناست

تو نیستی

نام تو را تکرار خواهم کرد

تو نیستی

نام تمام دختران ساراست

تو نیستی من غرق خواهم شد درون تو

تو نیستی اما لباس آبی ات دریاست

تو نیستی من با خیالت هم قدم بودم

تو نیستی از دور جای خالی ات پیداست 

از کتاب: ساراییسم دو

مرحوم سید احمد حسینی

 همچنین می‌توانید این غزل متن را اینجا بشنوید.