خصوصن آبی

من همیشه اینارو یادم میره

که زیر درخت مجنون نگاهت نشینم

پشت پرچینای اون زلف سیاهت نشینم

شبا وقتی که ستاره در میآد

جلوی صورت ماهت نشینم

Spesso dimentico quelle cose

Che non siedo sotto il salice del tuo sguardo 

Non siedo dietro la siepe degli tuoi capelli neri

Non siedo davanti al tuo bel viso

quando sorge  la stella nella notte  

خصوصن آبی / چاپ دوم / نشر نون

مرحوم سید احمد حسینی

آدرس خرید اینترنتی برخی از کتاب‌هایم

خصوصن آبی/ http://www.jeihoon.net/p-46171--.aspx

فوکوس/ http://www.jeihoon.net/p-46855--.aspx

طبقه‌ی اول ـ اول شرقی / http://www.jeihoon.net/p-45770--.aspx

از توریسم تا تروریسم/ http://www.jeihoon.net/p-43564--.aspx

چسبی به نام زخم/ http://www.jeihoon.net/p-41934--.aspx

چقدر قیافه‌ی شما برایم آشنا نیست/ http://www.jeihoon.net/p-40934--.aspx

غزل روزگار ما/ http://www.jeihoon.net/p-35450--.aspx

سه بعلاوه یک/ http://www.jeihoon.net/p-30517-3-1-.aspx

و هیچ‌کس جز او باقی نیست.

فصل اول:

درباره‌ی مرگ در روایات و احادیث چنان رمزی یاد گشته است که میان خالق و مخلوق است.

مرگ دریچه‌ای‌ست به آغاز. سکویی ست برای رسیدن به زیبایی خداوند و درک مناسب از آنچه در زندگی با آن روبرو شدیم.

همان‌طور که مولایم علی آن را به رستگاری و رهایی معنا می‌نماید.

همان زیبایی که جدم حسین ابن علی را در کربلا به تصویر کشید و تا به امروز در حافظه‌ی تمام بشریت جلوه‌گر است.

انسان همانا که در تنگنای تنهایی خویش همانگونه که نام خدای را ذکر می گوید در لحظه ی حلول مرگ نیز به سوی آن ذات حق رهسپار می گردد.

من گواه دارم که مرگ پلی‌ست میان عاشق و معشوق. سرفصلی‌ست از عبودیت و معرفت و ملحق شدن به آن نور عظیم و بزرگ که سبب تمام گیتی‌ست.

حق تعالی در سوره‌ی مبارکه‌ی زمر که به زعم من یکی از عجیب‌ترین و غریب‌ترین سوره‌های کتاب نور و ببخش است، می فرمایند:

«و نفخ فی الصور فصعق من فی السموات و من فی الأرض الا ما شاء الله» (زمر/ 68) .

آنگاه که در صور دمیده شد آن‌که در آسمان‌ها و زمین است می‌میرد مگر آنچه را که خدا بخواهد.

و هیچ‌کس جز او باقی نیست.

فصل دوم:

در کتاب بحار الانوار از امام سجاد (ع) نقل شده است که آن حضرت هر روز جمعه مردم را موعظه می کرده و از آن جمله می فرمودند: ای فرزند آدم از مرگ غافل مباش، به همین زودی قبض روح خواهی شد، و به منزلی منتقل می شوی، روح به تو باز گردانده می شود و دو فرشته منکر و نکیر برای سئوال بر تو وارد می شوند، و اول چیزی که می پرسند از پروردگار تو است، آنگاه از پیامبری که به سوی تو فرستاده شده است، و از دینی که پذیرفته ای، و از کتابی که تلاوت می کردی، و از امامی که ولایت او را قبول کرده بودی، آنگاه از عمرت می پرسند که در چه راهی آن را فانی کردی و از مال و ثروت که از کجا کسب نموده و در چه راهی مصرف نمودی؟

(بحار الانوار، ج 6، ص 223، باب احوال برزخ، حدیث .24)

تفکر در این حدیث امام سجاد (ع) سبب آن شد که کلمه‌ی مرحوم را برای ابتدای نام و نام خانوادگی‌ام برگزینم.

انقلاب فرهنگی

با من همانی نیستی...
باشد بمان با او 
با تو 
زمین خوردم 
که باشی آسمان با او

من رفت 
این من سال‌ها در رفتن از من بود
من رفت...
تا باشی کنارش همچنان با او 

تو هیچ وقتی 
هیچ وقتی 
هیچ وقتی 
حیف 
با من نبودی 
مهربان 
ای مهربان!
با او... پس لااقل 
کم مهربانی کن!
جوانی کن!
من پیر بودم پیر اما تو جوان با او

من رفت 
تنها رفت 
بی من رفت 
از من رفت 
من رفت 
تنهاتر شدی در این جهان با او

او 
دیگران را 
بیشتر از دیگران می‌خواست 
من 
دیگران هرگز نبودم 
دیگران با او...

من رفت 
حالا رفت
فردارفت 
آرى رفت 
حالا بمان 
آرى بمان
آرى بمان با او

مجموعه غزل‌متن طبقه‌ی اول ـ اول شرقی

مرحوم سید احمد حسینی