انگار در راه مانده بودم

سال‌هاست از کودکی‌ام شروع تازه‌ای از آنچه دیگران نامش را به اشتباه زندگی می‌گذارند در یاد ندارم. شاید همین تنهایی، همین اندوه استوار و قد کشیده، همین شناخت و تشخیص چهره‌ی غم‌آلوده در ازدیاد صورتک‌ها خود نقطه‌ی پایان تمام آغازهاست.

از خدا که پنهان نیست. از شما چه پنهان دیشب در خیابان کودکی‌ام را دیدم با همان مظلومیت عظیم در چهره‌اش. انگار چیزی یا کسی را گم کرده باشد. به ناگاه بر می‌گشت و با چشمانی هراسان به صورتک‌های در رفت و آمد خیره می‌شد.

صدایش کردم با نام کوچکش، اما بی‌تفاوت به خواسته‌ام از کنارم گذشت.

حقیقتش را اگر بخواهید من سال‌هاست از کنار خودم گذشته‌ام.

چقدر قیافه‌ی‌ی شما برایم آشنا نیست

نکند

عطر تنت

مدرک پرونده شود

نکند

این جسد سوخته‌ات زنده شود

نکند

صبح بیایند و مرا گریه کنند

نکند بُردهی‌ی بازی تو

بازنده شود

نکند از تو که از هیچ پُری رد بشوم

نکند غرق تماشای‌ی تو شرمنده شود

نکند باز به تنهایی تو بربخورم

نکند عشق تو از قافیه‌ها کنده شود

نکند حوصله‌ات

سر برود

گریه کنی

نکند

گریه کنی شهر پر از خنده شود

مجموعه غزل‌متن طبقه‌ی اول ـ اول شرقی/ نشر نیماژ

آدرس خرید اینترنتی برخی از کتاب‌هایم

خصوصن آبی/ http://www.jeihoon.net/p-46171--.aspx

فوکوس/ http://www.jeihoon.net/p-46855--.aspx

طبقه‌ی اول ـ اول شرقی / http://www.jeihoon.net/p-45770--.aspx

از توریسم تا تروریسم/ http://www.jeihoon.net/p-43564--.aspx

چسبی به نام زخم/ http://www.jeihoon.net/p-41934--.aspx

چقدر قیافه‌ی شما برایم آشنا نیست/ http://www.jeihoon.net/p-40934--.aspx

غزل روزگار ما/ http://www.jeihoon.net/p-35450--.aspx

سه بعلاوه یک/ http://www.jeihoon.net/p-30517-3-1-.aspx