این کتاب شعر بلندیست که با یک مصرع تکرارشونده، «من همیشه اینا رو یادم میره» آغاز می شود که به زبان ایتالیایی نیز ترجمه شده، که زحمت آن را خانم زویا ابراهیمی کشیده است. کتاب خصوصن آبی کتاب تنهاییهاست. تنهاییهایی که همهی ما در این روزگار دچار آن هستیم.
سعی داشتم در این مجموعه مخاطبان عزیزم را برای کشف این جزیرهی تنهایی با خویش همراه سازم.
در بخشی از شعر بلند «خصوصن آبی» آمده است:
Spesso dimentico quelle cose
Che non siedo sotto il salice del tuo sguardo
Non siedo dietro la siepe degli tuoi capelli neri
Non siedo davanti al tuo bel viso
quando sorge la stella nella notte